مداحی شب پنجم ماه محرم - حضرت عبدالله (ع) – واحد کند (سنگین)
دلم در تاب و تب افتاد، خدایا من بیقرارم / شکسته قلبم از غصه، دیگه من آروم ندارم
عموی من تنها شده – تو قلب من غوغا شده
قاسم و اکبر، علی اصغر، پر کشیدن با شهادت
نداده اذنم، تا که من برم، میگه تو هستی امانت
عموی مهربونم
گرفته دستامو عمه ، جونم بر این لب رسیده / رهایم کن، که اون نامرد، برا عمو تیغ کشیده
باید یه کار براش کنم - من جونمو فداش کنم
می دوم سمتش، می پرم سمتش، لبریزم از شور و احساس
می کنم سپر، دستمو آخر، تا بشم شبیه عباس
عموی مهربونم
کنار جسمت عموجون، ندارم من اضطرابی / خدارو شکر، شدم سیراب، اگرچه نخوردم آبی
اومده بابا در برم - میگه عزیزم پسرم
دستتو دادی، جونتو دادی، کرده ای تو روسپیدم
با شهادتت، با رشادتت، پدر دوتا شهیدم
عموی مهربونم