مداحی شب پنجم ماه محرم - حضرت عبدالله (ع) - زمینه و نوحه
غرق در آه و نوایم / به غم تو مبتلایم
می شناسی ام عموجان / من یتیم مجتبایم
مانده ام تنها میان، خیمه گاهت با دلی خون
عمه دستم، را گرفته، شده ام زین غصه محزون
بدنت در، بین گودال، ای عموجان گشته گلگون
قلب من می سوزد - تن من می لرزد
چون که دشمن بر تو - تیغ و نیزه میزد
آه و واویلا
دست خود آخر کشیدم / به سوی مقتل دویدم
در میان قتلگاهت / دل از این دنیا بریدم
بهر حفظ، جان تو از، تیغ دشمن ای عموجان
دست خود هایل نمودم، در مسیر تیغ اینان
شد جدا دستم چو عباس، از تنم ای روح ایمان
غرق خون شد دستم - به فدایت هستم
آمده بالینم - پدر دل خستم
آه و واویلا
قتلگاهت قتلگاهم / از غمت لبریز آهم
در برت جان کنده ام من / تو خودت بودی گواهم
نیزه ی دشمن تنم را، به تن تو وصلُ بنمود
تیر او حلقم برید و ، دربی از غم بر تو بگشود
پیش چشمان تو دشمن، سر من از پیکرم برد
پُر امیدت کردم - روسپیدت کردم
ای پدر بابای - دو شهیدت کردم
آه و واویلا