تصاویر، صوت و فیلم مراسم + متن اشعار در ادامه مطلب

صوت مراسم:

شور: زینب ایران؛ پخش آنلاین | دانلود

مدیحه: ای آرزوی پنجره فولاد آمدیم؛ پخش آنلاین | دانلود

سرود: مهربون منه؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: خواهر امام رضایی؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: آقای منی حسین؛ پخش آنلاین | دانلود

شعر پایانی: همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی؛ پخش آنلاین | دانلود

 

فیلم مراسم:

موجود نیست

 

متن اشعار:

شور: زینب ایران

وجود غم گرفته‌ی تو رنگ عشقه

برای ما قم شبیه شهر دمشقه

تویی غزالِ خسته‌ی بیشه‌ی شیران

به تو میگن اهل بهشت زینب ایران

وا کرده درب آسمون‌ها رو طلسمت

عمه‌ی صاحب الزمان فدای اسمت

سرمه‌ی چشم عاشقا ز خاک پاته

هر کی امام رضاییه مست نگاته

 

یا حضرت معصومه مدد

از اون شبی که گنبد حرم طلا شد

بی بی حریم تو شبیه کربلا شد

دلم به شوق تو اسیر تاب و تب شد

خاطر خواهیت بالاتر از نماز شب شد

 

یا حضرت معصومه مدد

 

خوب میدونی چرا به این دلم می‌بالم

ناز می‌کنه گدای تو به شاه عالم

 

تو صحن آیینه‌ی تو کبوترم من

دلشده‌ی مریم آل حیدرم من

 

روز جزا که قلب مردم بیقراره

سائلت از سوال جواب ترسی نداره

 

بی بی قسم به بال پاک یا کریمت

هفت آسمون می‌بوسه از خاک حریمت

 

یا حضرت معصومه مدد

 

وقتی که دستای تو رو کنار کشیدن

پیراهن رضا در آغوش تو دیدن

 

بی بی اگرچه شد دلت زخمی بیداد

پیرهن رضا که بوی خون نمی داد

 

نبودی کربلا به دل‌ها خون کشیدن

پیرهن کهنه‌ی جدتو دریدن

 

یا حضرت معصومه مدد

مدیحه: ای آرزوی پنجره فولاد آمدیم

عُمری غُبارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما
تا در جوارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما
 

هرچند بارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما
در سایه سارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

اهلِ دیارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

ای آرزویِ پنجره فولاد آمدیم
ای قبله‌گاهِ طاقِ گوهرشاد آمدیم
 

بر خاک بوسه داده و بر باد آمدیم
بابُ‌الجَواد حاجتِ ما داد آمدیم

 

حالا کنارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

تا نور میدَمی به تمامِ چراغ‌ها
رَد میشویم مثل نسیم از رواق‌ها
 

معراج می‌رویم به دوش بُراقها
فریاد می‌شویم از این اشتیاق‌ها

 

دل بیقرارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

ما را که عُمرِ نوح دَمی نیست پیشِ تو
ما گَشته‌ایم هیچ غَمی نیست پیشِ تو
 

شاه و گدا زیر و بَمی نیست پیشِ تو
یادِ بهشت جُرمِ کَمی نیست پیشِ تو

 

مَحوِ بهارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

روحُ الاَمین که حاجِبِ دولت‌سَرایِ توست
از خادمانِ کعبه‌یِ دارالشفایِ توست
 

تو کیستی که صحنِ رضا در هوایِ توست
ایوان طلا هواییِ گنبد طلایِ توست

 

شُکرَش دُچارِ حضرت معصومه‌ایم ما

 

با لطفِ مادرانه‌ات اِحیا شدیم شُکر
بِرکه نَه، رود نَه، دریا شدیم شُکر
 

مولا نگاه کرده و آقا شدیم شُکر
ذُریه‌های حضرت زهرا شُدیم شُکر

 

ایل و تبارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

بانو! اگر چه پیش تو خِشتِ مُحَقَریم
از خِشت‌هایِ خانه‌یِ موسی بنِ جعفَریم
 

عُمری‌ست از کنارِ شما لُقمه می‌بریم
از صحنِ جامع آمده‌ایم و کبوتریم

 

سُجده گذارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

ما را نشان گرفت اگرچه مَلالِ غَم
هر‌چند پُر شده همه‌جا قیل و قالِ غَم
 

ما را گِره زدند به پَرهایِ بالِ غَم
ما را گِره زدند، ولی بی خیالِ غَم

 

تا خاکسارِ حضرتِ معصومه ایم ما

 

تا سر سپرده‌ی عَلَم زینبیه‌ایم
سر میدهیم و مَردِ غَمِ زینبیه‌ایم
 

ما از غبارِ محترمِ زینبیه‌ایم
ما کُشته مُرده‌یِ حرمِ زینبیه‌ایم

 

چون ذوالفقارِ حضرتِ معصومه‌ایم ما

 

شاعر: حسن لطفی

سرود: مهربون منه

توی خون منه، هم زبون منه، مهربون منه

خوب میدونه دلم اسیرش شده بی بی

 

همه جون منه، ارغوون منه، اون توون منه

دلم یه کشور حریمش شده بی بی

 

کاش، بی بی معصومه منو از خود نرونه

کاش، منو جزء نوکرای خود بدونه

 

بی بی معصومه 2، جونم فداتون

 

مهربونم نگار، بده بر دل قرار، جام می را بیار

آخه امام رضا برادر شده امشب

 

غرق نور است او، در سرور است او، پر غرور است او

ارباب من صاحب خواهر شده امشب

 

کاش، بی بی معصومه منو از خود نرونه

کاش، منو جزء نوکرای خود بدونه

شور: خواهر امام رضایی

تو ملیکه‌ی بهشت و تو سپیده‌ی وفایی

پاره‌ی وجود زهرا، خواهر امام رضایی

 

حرم باصفاتو، به دو عالم نمیدم

تا دلم با تو مسته، به دلم غم نمیدم

 

یا حضرت معصومه

 

می‌خونم ز تو دمی که به حرم میام گدایی

که تو رخصت ورود، حرم امام رضایی

 

حرمت باصفاتر، ز بهشت برینه

حرم باصفایت، عرش روی زمینه

 

یا حضرت معصومه

 

تو که زینب رضایی با نگاه مرتضایی

یه نظر به قلب من کن تا دلم بشه خدایی

 

برسه لحظه‌ای که، حاجتم رو بگیرم

یه گوشه تو حریمت، سر بذارم بمیرم

 

یا حضرت معصومه

شور: آقای منی حسین

گر دل شکسته ای / رنجور و خسته ای / تا پر نبسته ای

پر بزن، پر بزن، پر بزن و برو کربلا

 

وقتی ویرونه‌ای / بی آب و دونه‌ای / فکر یه لونه‌ای

پر بزن، پر بزن، پر بزن و برو کربلا

 

دنیای منی، لیلای منی، مولای منی، آقای منی

 

عشقُکَ خیر ُ العمل / مجنونم از ازل / مهلت بده اجل

پر نزن، دور من، جون نمیدم تا نرم حرم

 

ذکر لبم مدام / آقام آقام آقام / دلتنگ کربلام

زین سخن، نگذرم، جون نمیدم تا نَرَم حرم

 

شاه عرفات، جونم به فدات، پر میزنه دل، سمت کربلات

 

دلگیرم از همه / قلبم پر از غمه / هر دم این زمزمه

کربلا، کربلا، صلِّ علی حرم الهُدی

 

تا من خدایی شم / بار غم می‌کشم / تا کربلایی شم

کربلا، کربلا، صلِّ علی حرم الهُدی

 

مدیون توام، ممنون توام، لیلای منی، مجنون توام

شعر پایانی: همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟!
 

به کسی جمال خود را ننموده‏یی و بینم
همه جا به هر زبانی، بود از تو گفت و گویی!
 

غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم
تو بِبُر سر از تنِ من، بِبَر از میانه، گویی!
 

به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس که مویم
شده‏ام ز ناله، نالی، شده‏ام ز مویه، مویی
 

همه خوشدل این که مطرب بزند به تار، چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی!
 

چه شود که راه یابد سوی آب، تشنه کامی؟
چه شود که کام جوید ز لب تو، کامجویی؟
 

شود این که از ترحّم، دمی ای سحاب رحمت!
من خشک لب هم آخر ز تو تَر کنم گلویی؟!
 

بشکست اگر دل من، به فدای چشم مستت!
سر خُمّ می سلامت، شکند اگر سبویی
 

همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه، بنشین کنار جویی!
 

نه به باغ ره دهندم، که گلی به کام بویم
نه دماغ این که از گل شنوم به کام، بویی
 

ز چه شیخ پاکدامن، سوی مسجدم بخواند؟!
رخ شیخ و سجده‏گاهی، سر ما و خاک کویی
 

بنموده تیره روزم، ستم سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم، صنم سپیدرویی!
 

نظری به سوی (رضوانی) دردمند مسکین
که به جز درت، امیدش نبود به هیچ سویی

 

شاعر: فصیح الزمان شیرازی

اطلاعیه مراسم:

موجود نیست

تصاویر مراسم: