یک کاروان آلاله از ره، می رسد انگار

رفته به استقبال آن ها، غصه ی بسیار

داغ و اِلَم، اندوه و غم، گل واژه ی این دشت

ختم غم این کاروان، یک شب خرابه تشت

گل های زهرا می رسند / در مقتل دلدار

بوی جدایی می رسد از / این سرزمین انگار

کرببلا وای وای

گِرد عقیله محرمانش، از بنی هاشم

پای رکابش اکبر و، گرد سرش قاسم

با احترام، حُجب تمام، همشیره ی ارباب

پایین ز مرکب آمد و آن، لحظه شد بی تاب

این سرزمین پُر ماتم است / وای از دل زینب

کرب و بلا مهد غم است / وای از دل زینب

کرببلا وای وای

دلشوره داری زینبم، بشنو چه می گویم

بشنو که دست از زندگی در، کرب و بلا شویم

در این زمین، از روی زین، با صورتی خونین

روی زمین می افتم از، محزونه ی غمگین

با غصه ی من می کنی تو / این سفر را طی

در پیش چشمت می رود / رأسم به روی نی

کرببلا وای وای

دانلود سبک