شد شب تارم سحر، آمد پدر // مهربان بابایم آمد از سفر

از تو ممنونم که آخر آمدی - خوب شد بابا که دیگر آمدی

آنقدر مستاق دیدار منی - با دو پا نه بلکه با سر آمدی

مهربان بابا، حال خرابم را نظر کن / از سفر بی من، جان رقیه تو حذر کن

من الذی ایتمنی، بابا حسین جان

شد خرابه غرق نور از روی تو // می زنم شانه پدر بر موی تو

دخترت از اهل دنیا خسیته است - قلبش از نامردمی بشکسته است

روی زیبای تو کافی باشدش - چشم خود را روی عالم بسته است

بابای من! کاری نکن تنها بمانم / داده اجل، تا دیدن رویت امانم

من الذی ایتمنی، بابا حسین جان

بی تو هر لحظه غمی آمد مرا // زجر ملعون هر نفس میزد مرا

یک نظر بنگر کبودی های من - خار صحرا زخم زد بر پای من

مثل زهرا مادرت پژمرده ام - بی تو بابا تیره شد دنیای من

دیگر از این، دنیای ظلمت پیشه سیرم / بنگر که من، در نونهالی پیر پیرم

من الذی ایتمنی، بابا حسین جان