مداحی شب ششم ماه محرم - حضرت قاسم (ع) – زمینه یا واحد تند

ای بر همه عالم، فرمانده و ارباب / بنگر منم قاسم، یکدم مرا دریاب

بده اذن میدان، تا شوم من خدایی – به راه ولایت، می شوم من فدایی  

با، تو، گشته ام کربلایی

واویلتا، عموجانم   

مداحی شب ششم ماه محرم - حضرت قاسم (ع) - زمینه

در بین آغوشت، زدم زیر گریه  

بشنو، از آه من، تو تکبیر گریه

ندارم تاب و تبی جانم / شده اکبر ماتم ذهنم / بده اذنم

قاسم بن الحسنم، فدایی تو / ای عمو جان و تنم، فدایی تو

مداحی شب ششم ماه محرم - حضرت قاسم (ع) - زمینه و شور

آمد در بین میدان -  شیری از نسل باران

نامش، قاسم و فرزند امام عشق / بود مرام او مرام عشق / مستی صحبتش ز جام عشق

حسین، عموی مظلوم و غریب من

مداحی شب ششم ماه محرم - حضرت قاسم (ع) - زمینه و نوحه

در تب و تاب نگارم / همچو سروی استوارم

بعد اکبر ای عموجان / طاقت ماندن ندارم  

اشک چشمم، گشته جاری، اذن میدانم ندادی

نامه ی بابای من را، روی چشم خود نهادی

چون زره پیدا نمیشد، شد کفن تن پوش شادی

دل من شیدا شد -  مست و بی پروا شد

می روم من این دم -  سوی بابای خود  

آه و واویلا

مداحی شب ششم ماه محرم - حضرت قاسم (ع) - زمزمه

من یادگار مجتبایم قاسمم من / جوان ترین داماد بنی هاشمم من / « إن تنکرونی » قاسمم من  

پوشانده ام روی مهم را، از چشم های پر ز کینه

از چشم هایی که می افتد، با دیدنم یاد مدینه  

با نامه ی بابای خوبم، تو داده ای اذن جهادم /  من حامی و یار تو هستم، این قصه را او داده یادم