خیال می کردم، که امسال اربعین
علم به دوش کاروان کربلا میشم
خیال می کردم، تموم میشه فراق
دوباره زائر عزیز مصطفی میشم
ولی همش خیال شد
دوباره کربلای تو محال شد
نمیشه باورم ولی سوال شد
ولی برام سوال شد
چه جور دلت میاد / که من عذاب بشم
که پیش چشم دشمنای تو خراب بشم
داغ حرم موند به دلم دوباره
فراق کربلا دوا نداره
تو غربت این شهر، دلخوش به شماییم
دل بسته‌ی صحنِ، آقامون رضاییم
دل تموم عاشقات رفته، میون زائرات
گرفته بال و پر توی صحنت، مثِ کبوترات
تو حریمت آقا
دل میره به سمت کهکشون و آسمونا
قلب غصه‌دارم
می‌تپه به شوقِ دیدنِ حریمت آقا
من همون گدام که
را[ه] به را[ه] حرم می‌اومد ای عزیز زهرا
حرم میخوام
از تو شاه کرم میخوام
