دلم در تاب و تب افتاد، خدایا من بیقرارم / شکسته قلبم از غصه، دیگه من آروم ندارم  

عموی من تنها شده – تو قلب من غوغا شده

قاسم و اکبر، علی اصغر، پر کشیدن با شهادت   

نداده اذنم، تا که من برم، میگه تو هستی امانت   

عموی مهربونم

گرفته دستامو عمه ، جونم بر این لب رسیده / رهایم کن، که اون نامرد، برا عمو تیغ کشیده

باید یه کار براش کنم - من جونمو فداش کنم

می دوم سمتش، می پرم سمتش، لبریزم از شور و احساس

می کنم سپر، دستمو آخر، تا بشم شبیه عباس

عموی مهربونم

کنار جسمت عموجون، ندارم من اضطرابی / خدارو شکر، شدم سیراب، اگرچه نخوردم آبی

اومده بابا در برم -  میگه عزیزم پسرم

دستتو دادی، جونتو دادی، کرده ای تو روسپیدم

با شهادتت، با رشادتت، پدر دوتا شهیدم

عموی مهربونم