مداحی شب و روز تاسوعا - حضرت عباس (ع) - زمینه
نالهی ادرک اخایت / داغ دستان جدایت
آتش افکنده به جانم / کاش من بودم به جایت
اصغرم در، انتظار جرعه آبی خون جگر شد
قلب زینب، خواهر تو، از فراقت پر شرر شد
آسمانِ چشم من از، غصهی تو پُر گهر شد
ای علمدار من / ای سپهدار من
قامت را بشکست / غم تو یار من
آه و واویلا
ای امیر لشکر من / ساقی آب آور من
از چه رو پیچیده اینجا / عطر و بوی مادر من
به گمانم، میهمانت، بوده یاس قد خمیده
غم گرفته، علقمه از، نالههای آن شهیده
از غم تیر سه شعبه نالهی غربت کشیده
دم آخر گفتی / این سخن برگفتی
با اجازهی مادر / تو برادر گفتی
آه و واویلا
غصه تو ناله گیر است / چشم تو مجروح تیر است
فرق تو بشکسته گشته / قامتت در خون اسیر است
از چه میگویی همین جا، پیکرت را جا گذارم
تو مگو با، من چنین که، طاقت این را ندارم
بعد تو پُر، غصه گردد، حال و روز و روزگارم
علمت افتاده / مشکت افتاده
ای برادر جانم / دستت افتاده
آه و واویلا