تصاویر، صوت و فیلم مراسم + متن اشعار در ادامه مطلب

صوت مراسم:

شور: شیر هر نبردی؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: ای سیل بنیان کن علی؛ پخش آنلاین | دانلود

مدح: می‌زنم پر سوی تو؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: نماز بی ولای او بی نمازی بود؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: علی ای همای رحمت؛ پخش آنلاین | دانلود

شور: ارباب ارباب جونم فدات؛ پخش آنلاین | دانلود

 

فیلم مراسم:

شور: شیر هر نبردی؛ پخش آنلاین | دانلود

 

متن اشعار:

شور: شیر هر نبردی

شیر هر نبردی

مرد مرد مردی

چی بگم بیارزه

منحصر به فردی

 

علی یا حیدر

 

ای علی اعلی

قبله‌گاه دل‌ها

ذکر فاطمه یاعلیه

ذکر تو یا زهرا

 

علی یا حیدر

شور: ای سیل بنیان کن علی

حیدر مدد، حیدر مدد، ای ساقی کوثر مدد

 

ای سد رویین تن علی

ای سیل بنیان کن علی

شیران اسیر پنجه ات

ای مرد شیر افکن علی

محشر کند با نعره اش

هر دم اشارت می کند

از میمنه تا میسره

حیدر قیامت می کند

 

چشمش ببین خشمش ببین

او منتهای هیبت است

همت نگر غیرت ببین

حیدر خدای هیبت است

در قلب میدان نبرد

شیری دلاور آمده

دشمن هراسان در فغان

ای وای حیدر آمده

 

تیرش به سان صاعقه

تیغش چه غوغا می کند

عالم همه گوید علی

او ذکر زهرا می کند

لشگر همه پاشد ز هم

طوفان مگر گرد علی است

وصفش همین بس در جهان

عباس شاگرد علی است

 

آتشفشان را جنبش است

شیر است وقت غرش است

وقتی که می خواند رجز

گویی که کوه آتش است

میدان ببین یا لاالعجب

می لرزد از جولان او

دشمن زمین گیرش شود

از گردش چشمان او

یک سو تمام خصم دین

یک سو تک و تنها علی

وقتی به میدان می رود

گوید خدا هم یا علی

 

هر ضربه اش رعد آفرین

هر جنبش او آتشین

زان ضربه شست آهنین

آید ز ایزد آفرین

بر شرزه شیران بر یلان

گر خم به ابرو آورد

هم لرزه بر جان می زند

هم زهره ها را می درد

از هر نفس بی حب او

بیگانه ام بیگانه ام

عقلم چنین قد می دهد

دیوانه ام دیوانه ام

با هر نفس می خوانمش

حق با علی، او با حق است

با هر تپش می گویمش

حیدر ولی مطلق است

کارم بود یارم بود

او شور گفتارم بود

زان دم که گفتم یا علی

زهرا خریدارم بود

ذکر ملک ذکر فلک

ذکر تمام انبیا

ذکر نماز فاطمه

ذکر نبی ذکر خدا

ای شاه بزم کردگار

مرد آفرین روزگار

هو لا فتی الا علی

لا سیف الا ذوالفقار

مدح: می‌زنم پر سوی تو

می زنم پر سوی تو ای شاه بی همتا علی

قصد دارم تا سخن رانم ز عشقت یا علی

 

ای بلندای نگاهت آسمان را کرده مست

ای ز مه، مه روتر و زیباتر و والا علی

 

کهکشان ها وامدار چشم بیمار تواند

گفته در حقت خدا که « لا فتی الا علی »

 

شاعر: حسین رضائیان

ادامه شعر در آدرس پیش رو: کلیک کنید

شور: نماز بی ولای او بی نمازی بود

او که خدا طرح جنان از رخ او کشد

هیبت او کل یلان را به زانو کشد

کعبه‌ی صیاد که دل را به هر سو کشد

نام علی که می‌برم، فاطمه هو کشد

 

محور افلاک علی / پدر خاک علی

خالق لولاک علی / یل بی باک علی

آن که بر او کعبه کند، گریبان چاک علی

یاعلی حیدر مدد

 

کار ولایت علی شیعه سازی بود

شیعه‌ی او را به ملک سرفرازی بود

نماز بی ولای او بی نمازی بود

وضوی آن قسم به حق آب بازی بود

 

یک تنه لشکر شکند / در خیبر شکند

وصله‌ی نعلین علی / قیمت زر شکند

آنکه به یک غمزه‌ی او، عشق هم سر شکند

یاعلی حیدر مدد

 

با علی ای دیده دگر پی دلبر نگرد

ای نفس ار بی او فرو رفته‌ای برنگرد

ای که به دور کعبه و منکر حیدری

کعبه ولادتگه اوست، دور حیدر نگرد

 

کو زره پشت علی / ترس را کشته علی

مقدرات عالمی / بسته‌ی مشت علی

اینکه جهنم یا بهشت، بین انگشت علی

یاعلی حیدر مدد

 

شمس که مه از رخ او وام گیرنده است

در بر آن شمس رخش، باز بازنده است

او اسدالله‌ست، یدالله‌ست و توفنده است

هرکه مصافش برود، قبر خود کنده است

 

شیر به زنجیر کشد / تا که شمشیر کشد

عرش به هم می‌ریزد / تا که تکبیر کشد

او که به هنگام نماز، از تنش تیر کشد

یاعلی حیدر مدد

شور: علی ای همای رحمت

اسدالله علی علی شاه علی علی یاحیدر

 

دل علی، علی علی / دلبر علی، علی علی

سر علی، علی علی / سرور علی، علی علی

 

اسدالله علی علی شاه علی علی یاحیدر

 

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

 

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

 

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را

 

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

 

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

 

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا

 

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

 

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که میتواند که بسر برد وفا را

 

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

 

بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری به من آر توتیا را

 

به امید آن که شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را

 

چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

 

چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

 

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»

 

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

 

شاعر: محمدحسین بهجت تبریزی، شهریار

شور: ارباب ارباب جونم فدات

ارباب ارباب، جونم فدات

منو ببر، به کربلات

 

آقام آقام حسین، آقام آقام

 

شاعر: حسین رضائیان

ادامه شعر در آدرس پیش رو: کلیک کنید

اطلاعیه مراسم:

موجود نیست

تصاویر مراسم: