علی علی ... علی علی
مهر تو دین من است
عشق تو آیین من است
ای امیر ازلی
جان و دلِ، عاشق و دلداده علی
سمت تو، دست گدایان
عاشقانت هم رنگ باران
ذکر لب پری و حور و انسان
علی علی، علی علی، علی جان
دست علی در دست پیمبر
جان به فدایت ساقی کوثر
مولا مولا مولا علی جان
وقت گل افشونی شده - موقع مهمونی شده
تو کوچه‌های قلبمون - آره چراغونی شده
ولادت شاه مرداست
اونیکه شافع فرداست
اونی که تنها امیره
همون که، همسر و معشوق زهراست
علی مدد علی یاحیدر
بر همه عالم، تهنیت بادا
عید میلاد، حضرت زهرا
بر لب ارض و سما قدر و کوثر
آمده روی زمین ماه حیدر
آیه های کوثر آمد
گل بریزید، مادر آمد
فاطمه جان
ذکر لب هام سوره‌ی کوثر
اومد به دنیا عشق حیدر
همه‌ی اهل عالم میگن
تولدت مبارک مادر
ای آسمونی ترین
مادر روی زمین
امشب منو به چشم
فرزند (یا: پسر) خودت ببین
جونم اسیر دلبره
بی خونه و دربه دره
قلبمو من میدم به تو
هدیه‌ی روز مادره
مادر مهربون من
درد و بلات به جون من
آقاجون تو حالِ خوبِ زندگیمی
تو دلیلِ عاشقیم و بندگیمی
من عوض شدم ولی اینو میدونم
تو همون امام حسینِ بچگیمی
قطره قطره اشکِ من
به فدای غمِ تو
دلِ من خورده گره
به نخِ پرچمِ تو
روسیاهم اما بازم درِ خونه‌ت میمونم
می‌خری تو روسیاها رو اینو خوب میدونم
یااباعبدالله
نام علی بر لب ما
عشق علی مذهب ما
گفتن از او مستی روز و شب ما
کعبه به عشق تو شده سینه چاک {یاعلی}
حب تو بر گردن هستی پلاک {یاعلی}
ها بَشَرٌ کَیفَ بَشَر
یکه‌ی میدان خطر
ترس ندارد به وجود تو اثر
« ای همه خوبی تو را / پس تو که رایی که را
ای گل در باغ ما / پس تو کجایی کجا »
یاعلی مولا مدد
تو قلبم / می جوشه / هزارتا چشمه شادی و طراوت
میلاد / آقامه / همه با هم بریم جشن ولادت
ولادت کریمه و - گل دسته دسته بیارید
تموم غصه هاتونو - بیرون این در بذارید
حس می کنم تو شهرمون - سایه عشقو رو سرم
قبله‌ی تهران شده ری - از قدم شاه کرم
تو سید الکریمی / مأمن زندگیمی
با تو دلم خداییه که تو عبدالعظیمی
ز کینه و جفای مأمون
شرر نشسته بر وجودم
کجایی ای جواد بابا
که غم شکسته در وجودم
به روی خاک حجره میمیرم
بیا که از زمانه دلگیرم
فقط تو را بهانه می‌گیرم
بابا جان
دل تنگ حرمم / راها بسته و من / می‌سوزم از بی تابی
کربلا که نرم / بیدارم همه شب / میمیرم از بی‌خوابی
ای آقای کرم / دارم دق می‌کنم / میشه من رو دریابی
دردامون مگه کمه، دوا فقط حرمه
فکر کرب و بلا، همیشه تو سرمه
منو، بطلب، حرم دوباره نصیبم کن
بیا، بخرم، یه کم شبیه حبیبم کن
حسین مولانا
خیال می کردم، که امسال اربعین
علم به دوش کاروان کربلا میشم
خیال می کردم، تموم میشه فراق
دوباره زائر عزیز مصطفی میشم
ولی همش خیال شد
دوباره کربلای تو محال شد
نمیشه باورم ولی سوال شد
ولی برام سوال شد
چه جور دلت میاد / که من عذاب بشم
که پیش چشم دشمنای تو خراب بشم
داغ حرم موند به دلم دوباره
فراق کربلا دوا نداره
