شب وصال حیدر و زهرا رسیده / میره شهید کوفه پیش یک شهیده
با غصه میگه فاطمه دیر اومدی – موهات سفید شده علی پیر اومدی – با یه دل از آدما سیر اومدی
میگه علی به فاطمه زهرای من – دلم برات تنگ شده بود لیلای من – بدون تو فایده نداشت دنیای من
حیدرالمرالمؤمنین، یا مرتضی
یآ حیدر، یا امیرالمؤمنین
غرق شور و شیدایی ام / مثل مجنون لیلایی ام
روی قلب من حک شده / حیدری ام، زهرایی ام
تا ابد پا بست حیدرم / نوکر دربست حیدرم
کوثر ارزانی دیگران / من فقط سرمست حیدرم
ای حبیب دل زهرا - ای طبیب غم عالم
تا ابد پای تو هستم - تا ابد به تو می بالم
یآ حیدر، یا امیرالمؤمنین
نام مرتضی، همیشه روی لبم / با محبت علی، در تاب و در تبم
ای شاه عالمین / ای بابای حسین / ای فاتح حنین / جانم فدایت
امیرالمؤمنین / امام المتقین / بر نبی جانشین / منم گدایت
مست سبوی تو ام، من عاشق روی تو ام / ای حبیب دل من
دلبر قلب منی، تو رافع هر محنی / ای طبیب دل من
یا علی مدد (4)
علی شور شیدایی من / نجف شهر رؤیایی من / شکوه تماشایی من / تو تنهایی من
دل تنگ ایوون طلای نجف هستم آقا
من دل به اذن دخول حرم بستم آقا
عهدی که بستم به جان تو نشکستم آقا
به جان، تو نشکستم آقا
یا ( مرتضی 3 ) ای علی جان
نمی تونم غرق ناله، دلم رو پرپر ببینم / نمیتونم، بابام رو من، میون بستر ببینم
قلبم تو سینه میزنه – این خواهش دل منه
بین این مردم، زار و سردرگم، تنهامون نذاری بابا
بی تو میمیرم، از همه سیرم، بعد تو لعنت به دنیا
حیدر امیرالمؤمنین
دلم از غصه گرفته، دیگه آرامش ندارم / وقت رفتنم رسیده، ای خدا من بیقرارم
از تو کوچه های کوفه، می شنوم عطر گل یاس / دیگه طاقتم تمومه، می کنم من تو رو احساس
اجل جسم علی دیگه رسیده
ببین از داغ تو حیدر چی کشیده
بعد تو علی دیگه خوشی ندیده
یا اباالحسن علی جان
امشب فضای دل من / در التهاب غم توست
این چند شب قلب عالم / درگیر در ماتم توست
یامرتضی یاعلی جان
از غصه ی جان فزایت / قلبم شده غرق غوغا
رفتی تو از پیش زینب / با فرق بشکسته بابا
من زینبم زینبم من - از غصه جان بر لبم من
شام فراقم سحر شد / آمد زمان جدایی
من راهی ام سوی زهرا / ای بانوی من کجایی
من حیدرم حیدرم من - دل از همه می برم من
ای طفل یتیم کوفه ی غم / ای مانده میان کوچه ی غم / ای پیر مریض و دیده بسته / ای فقیر دل غمین و خسته
ای کوفه ی غصه ها و غم ها / ای چاه انیس بی کسی ها / ای میخ در و شانه و مسمار / من رفتنی ام خدانگهدار
فرقم بشکسته، از ضربت شمشیر - آورده یتیمی، از خانه ی خود شیر
عباس دلاور و رشیدم، سر را بنهاده روی دیوار
از گریه ی خود به پا نموده، غوغا به دل حیدر کرار
