دل تنگم از غمت آقا لبریز درده / پر میزنه مدینه و برنمی گرده
میاد کنار اون مزار بی شمعت - همون مزار خاکی و بغض آهنگت - قبر بدون حرم و خاکی رنگت
همون جا که کبوترا خاکی میشن - همون جا که زائرا افلاکی میشن - اونجا که اشکا وقف دل پاکی میشن
غریب حسن، یابن الزهرا
من نور هستی فزایم / هستم کریم مدینه
از کوچه های غریبش / دارم غمی کنج سینه
بشسکته دل مجتبایم - مسموم زهر جفایم
از دل من، غربت می باره / غصه ی من، غصه ی دلداره
( ناله زنان، به شب و روز من / زهر جفا، گشته مرا چاره ) 2
دیگر از، دنیا بیزارم – هر نفس، آذر می بارم – عاقبت، شد ماتم کارم 2
من، کریم عالمینم / من غریب مثه حسینم
رسیده هنگام رفتن، واویلا / وقت ز دنیا گسستن، واویلا
زهر جفا رو چشیدم، راحت شدم دیگه از غم
دلم شکسته خدایا، ز فرط بارون ماتم
همیشه از سوی مردم، زخم زبون می شنیدم
واویلتا واویلا
راحت، شدم آخر، ز شهر مدینه
من می روم دیگر، ز شهر مدینه
انیس من گشته این ماتم / دلا مویم شد سپید از غم / شپید از غم 2
مادرم منتظره، باید من برم / هنوز زخمیه دره، باید من برم
