ای یاور حبل المتین، ام البنین
ای باوفا یار امیرالمؤمنین، ام البنین
ای مادر ادب، ای الگوی حیا
پرورده در دامان تو عباس باوفا
از برکت تو شد علمدارت مشگل گشا
ای بعد از فاطمه مرتضی را همنشین
دست ما را بگیر از کرم ام البنین
ای یاور حبل المتین، ام البنین
ای باوفا یار امیرالمؤمنین، ام البنین
ای مادر ادب، ای الگوی حیا
پرورده در دامان تو عباس باوفا
از برکت تو شد علمدارت مشگل گشا
ای بعد از فاطمه مرتضی را همنشین
دست ما را بگیر از کرم ام البنین
از همون بچگیام
مادرم میگفت برام
که تو مادرِ تمومِ عالمی
پدرم میگفت به من
که تو دریای مِحَن
نمیمونه با محبتت غمی
مادر ای تجلی سورهی کوثر
مادر ای دلخوشی دنیای حیدر
مادریِ تو رو حس کردم همیشه
به خدا هیشکی برام مثلِ تو نمیشه
چادرت روسرم مادرم مادرم
داغِ تو قاتلم مادرم مادرم
اسمِ تو حک شده سر درِ دلم مادرم
شد اربعین و
راه افتادم تو این بیابونا پی تو
کاشکی بشم تو این سفر، مست می تو
پر میزنم تا که بشم پرندهی تو
موکب به موکب
میچرخونم نگاهمو، شاید که امسال
با دیدن تو بگیرم، منم پر و بال
حال دل منم بشه، احسن الاحوال
میام به شوق اینکه تو رکاب تو، روز ظهورت
بشم شهید و برسم آقا به تو، روز ظهورت۲
کجایی تا من، دورت بگردم
بدجوری امسال، هواتو کردم
ما از تبارِ اون شهیداییم
که راهِ حقو نشونمون دادند
پرواز حقِ ماست وقتی که
روی زمین آسمونمون دادند
دنیا به هر سمتی بره ایران
تا قلههای نور میتازه
وایسید تماشا کنید تو این میدون
کی برنده میشه و کی میبازه
شهادت، افتخاره، اعتباره، آرزومونه
بیا همراهِ من شو راه ما رو میخونه
ای کاشف الکروب حسین
ای ساقی العطاشای حرم
آه ای جگرگوشه ی ام بنین
باب الحوائج ای تاج سرم
ماه شب های هاشمیون
آه ای پناه فاطمیون
درمون دردای منی
دین منی دنیای منی
وقت تشرف همیشه
روی زانوهام می افتم
یاد مادرم با گریه
زیر لب اینو می گفتم
خلق می گوید که در بهداری قرب حسین
دردها را بیشتر عباس درمان می کند
یااباالفضل
تو ماهِ شبهای تاری - تو سقا و علمداری
از بچگیمون / وقتی که حرف از عاشقی شنیده میشد
تو آسمونا / اسمت میونِ ماهِ عالم دیده میشد
جانم اباالفضل
تو کلِ دنیا / تنها تو هستی که غمت همتا نداره
میسوزه دلها / وقتی میگن دیگه حرم سقا نداره
جانم اباالفضل
تو ماهِ شبهای تاری - تو سقا و علمداری
هستی تاجِ سرم عباس - تکیه گاهِ حرم عباس
قلبم شکسته و / بی تاب غصه هاست
ایام ماتم / محبوبه ی خداست
رسید وقت نوحه و / رسید ایام عزا
مشکی به تن کنید / مهدی در عزاست
ای سوره ی کوثر ای مادر
ای هستی و جان پیغمبر
ای تا همیشه یاور حیدر / مادر
رسم غریبی داره دنیا
دلتنگم از بیداد دنیا
هرکی دلش شکسته باشه
بیشتر عذابش داده دنیا
درد منو می فهمه تنها
فرمانده ای که بی سپاهه
زهرای من میری و حالا
حیدر دیگه بی تکیه گاهه
آروم دلم – تنهام نذار
از روی دلم – غمو بردار
تو نه جنس آسمون که آسمون خود تویی
تو نه مهربون که لفظ مهربون خود تویی
تا میخوام از تو بگم لکنت میگیره قلمم
بهترین سروده از تو هر زمون خود تویی
تو لیلۀ القدری و ما از جنس «ما ادراک»
انسیۀ الحورایی و بالاتر از افلاک
عالم تموم هستشو از بودنت داره
اثبات این حرفه حدبث قدسی لولاک
زهرا / پارهی تن پیمبر
زهرا / ماه آسمون حیدر
زهرا / آیههای قدر و کوثر
دوباره مثل قدیم مادری کن برام
بگیر دست منو که من فقط تو رو میخوام
درست مثل بچگیم
بذار زیر چادرت
پناه بگیرم
میخوام روز محشرم
غبار چادر تو رو
گواه بگیرم
تو همه کس منی مادر مادر
دلواپس منی مادر مادر
به خدا نفس منی مادر مادر