ما پیرو خون خدائیم، تحت ولای مرتضائیم
ما از ازل، فدایی، حکم ولائیم / شاگرد درس مکتب، خیرالنسائیم
تو این دنیای پر بلا، میون کل ما سوا، سید علی خامنه ایست، تموم آبروی ما
ادرکنی یا فاطمه
ما پیرو خون خدائیم، تحت ولای مرتضائیم
ما از ازل، فدایی، حکم ولائیم / شاگرد درس مکتب، خیرالنسائیم
تو این دنیای پر بلا، میون کل ما سوا، سید علی خامنه ایست، تموم آبروی ما
ادرکنی یا فاطمه
ببین که پشت سر تو بارون گرفته / دختر تو اومده و زبون گرفته
همه دارن میگن مارو تنها نگذار - کار علی دیگه شده گریه زار - بلند شو مجتبی رو از خاکا بردار
ببین تو بیقراری شوهرت رو - ببین تو گریه زاری حیدرت رو - تنها نذار با غصه ها همسرت رو
یافاطمه، عشق حیدر
بانوی خانه، ترک سفر کن / یار یگانه، اشکم نظر کن
یا فاطمه یا فاطمه، مظلومه زهرا
خیز و شرح راز کن / دخترت را ناز کن // چشم های بی رمق / رو به زینب باز کن
بر جگر دارم شرر - کرده ای عزم سفر / یا مرو یا دخترِ - خود به همراهت ببر
ای نور دیده، ای کوثر من / یار شهیده، همسنگر من
یا فاطمه یا فاطمه، مظلومه زهرا
زهرای من رفتی و تنها مانده ام، در بین غم ها
اشک دو چشمم گشته جاری فاطمه، ام ابیها
زهرا ببین، غسل شبانه ات شده، قاتل حیدر
زخم به روی بازو و، روی کبودت، را دیدم آخر
پرپر شدی در کاشانه ی من / ای یاس خوشبو، ریحانه ی من
شد قامتت خم در خانه ی من
فاطمه، ای نور چشم ترم - فاطمه، ای لاله ی پرپرم
ای بستری بیمار من / دلدار من غمخوار من
خیزو ببین یا فاطمه / خورده گره به کار من
خون قلبم از تاب و تبت - از گریه ی روز و شبت - همسر خوبم
حرفی تو از رفتن مزن - تو را قسم به جان من - همسر خوبم
بانوی قد کمانم / ای لاله ی جوانم / مظلومه زهرا
وای، بین کوچه، ناله کردم
از داغ تو، غرق دردم
بشنو از امروز، هر لحظه تو آه سردم
مادر، دشمنت آمد زد بر رویت، سیلی
شده رنگ رخسارت مادر، نیلی
ای مادر
دل حیدر ز غمهات بیقراره / کنار بسترت آروم می باره
اسیر ناجوونمردی و نیرنگ / ز بعد تو علی یاور نداره
چرا چشماتو بستی - چرا روتو گرفتی
الهی بشکنه دست مغیره / دل حیدر ز داغت پاره پاره
امان ای دل 2 واویلا
دل حیدر ز غمهات بیقراره / کنار بسترت آروم می باره
اسیر ناجوونمردی و نیرنگ / ز بعد تو علی یاور نداره
نرو زهرای مظلومم - بمون پیشم ای خانومم - ببین از داغت مغمومم
گره افتاده به کارم، مرو زهرا // مرو تنها علمدارم، مرو زهرا
آه، واویلا
خدایا بیقرار بیقرارم / چرا رنگ خزون داره بهارم
چرا با اینکه مادر پیشَمه باز / میون سینه آرامش ندارم
چقدر این کوچه غم باره - چرا رنگ غربت داره - میون دل غم میذاره
خدایا مضطرب حال و پریشونم // چرا این حالتو دارم؟ نمیدونم
آه، واویلا
امشبی شب آخریه که، ما مادر داریم / مثل پروانه ی شیدا، دور مادریم
تا سحر از ترس جونش، همه بیداریم
مادرم دستاش می لرزه / موندنش ولی می ارزه
اگه اون حتی مریضه / موندنش خیلی می ارزه
آه و واویلا یا فاطمه