تو غربت این شهر، دلخوش به شماییم
دل بسته‌ی صحنِ، آقامون رضاییم
دل تموم عاشقات رفته، میون زائرات
گرفته بال و پر توی صحنت، مثِ کبوترات
تو حریمت آقا
دل میره به سمت کهکشون و آسمونا
قلب غصه‌دارم
می‌تپه به شوقِ دیدنِ حریمت آقا
من همون گدام که
را[ه] به را[ه] حرم می‌اومد ای عزیز زهرا
حرم میخوام
از تو شاه کرم میخوام
ما کبوترای آسمون عشقیم
عمریه انیس و هم زبون عشقیم
( ما همه ریزه خور امام رضاییم
همه اهل کشور امام رضاییم ) 2
( ماها هرچی داریم - برکت امام رضاست
ما امام رضایی‌ها - دلمون کرب و بلاست ) 2
کربلا یعنی گذشتن از همه حتی خودت
یعنی پاک باشه حساب لحظه لحظه‌ت با خودت (2)
یا امام رضا مدد
شب جمعه شد و، دلم هوایی شده
حال و هوام باز، کرب و بلایی شده
شوق زیارت، دارم توی این شبا
آرزومه باز، بیام به کرب و بلا
منو یه نیگا کن ارباب / تا که حاجت بگیرم
آرزومه تو صحنت / حسین بگم بمیرم
مبتلای روضه‌های توام
نوکر، نوکرای توام
یاحسین، یا ثارالله
بابام می گفت ای پسرم / نور دو دیده ی ترم / امام رضا با کرمه / معشوق اهل حرمه 2
رضا غریب الغربا
الوداع، الوداع، ای شه بی منتها، ای امام قلب ما، یا علی موسی الرضا
از حرم، می روم، با دلی غرق نوا، می زنم هر دم صدا، یا علی موسی الرضا
( یا رضا یا مولا / ای امید دل ها )2
( یا رضا، یا رضا، ادرک ما را ) 2
